Brzydkie słowo na "es"

Ania pisała ostatnio o tym, żeby nie wypowiadać pewnego słowa... Dołóżcie do niego jeszcze jedno!

Przyznaję, sama nie wpadłam na to, że robię sobie tym słowem krzywdę. Uświadomił mi to dopiero Larry Winget, bezkompromisowy autor książek i mówca motywacyjny. Ja sama myślałam, że to dzięki temu słowu wprowadziłam w życie wiele pozytywnych zmian.

Bo SPRÓBOWAŁAM i poszłam na siłownię.

Bo SPRÓBOWAŁAM, założyłam rolki i jakoś tak, po prostu, nauczyłam się na nich jeździć. 

Bo SPRÓBOWAŁAM  przez tydzień nie jeść słodyczy... i tak ich nie jem już prawie trzeci miesiąc (no, z małymi wyjątkami).

Otóż nie. Nie spróbowałam

Poszłam, założyłam, nauczyłam się, przestałam jeść.

Spróbuję znaleźć czas i to zrobić. Znajdę czas i to zrobię.

Spróbuję ci pomóc. Pomogę ci.

Spróbuję schudnąć. Schudnę.

Spróbuję regularnie ćwiczyć. Będę mniej ćwiczyć.

Jaka jest szansa, że używając pierwszego stwierdzenia naprawdę coś zrobimy? Znikoma. Bynajmniej w moim przypadku. Kiedy mówię, że "spróbuję", to istnieje duże prawdopodobieństwo, że tego nie zrobię. Chciałam spróbować... ale było za zimno, ciasto było za dobre, nie miałam czasu. "Spróbuję" zostawia szerokie pole do wymówek i wykrętów - a ja, niestety, mam w tym długoletnią praktykę. 

Zresztą, Larry Winget podaje fajny przykład. Spróbuj podnieść długopis.
Nie da się! Możesz go albo podnieść, albo nie. Nie można spróbować podnieść długopisu.

Czepiam się? Może. Ale słowo "spróbuję", używane w takim kontekście, jaki tu przytaczam, wylatuje z mojego słownika na dobre. Niech żyją konkrety! :)

Macie jakieś słowo lub zdanie, któremu powiedziałyście "bye, bye"? U mnie były to jeszcze "nie mogę", "nie dam rady", "to nie dla mnie" i jeszcze pewnie kilka innych bym znalazła.