Jak spać, żeby się wyspać? (Czyli o tym, że ważne jest również to kiedy śpimy, a nie ile śpimy)

- Ania, nawet nie wiesz, jaką szczęściarą jesteś - usłyszałam ostatnio od bliskiej osoby.
- Dlaczego? - zapytałam, nie do końca wiedząc, o co chodzi.
Odpowiedź mnie mocno zaskoczyła.
- Bo nie masz problemów ze snem.
No, zgadza się: nie mam i nigdy nie miałam. To, że kładę się spać... i śpię jest dla mnie tak oczywiste i normalne, że nigdy się nad tym nie zastanawiałam. A już na pewno nie uważałam się z tego powodu za szczęściarę.

O spaniu na blogu już pisałam, w kontekście wczesnego wstawania. Linki do wpisów znajdziecie TU, TU i TU.

Stwierdzenie, że odpowiednia ilość snu to podstawa dobrego samopoczucia i źródło energii to truizm. Z pewnością zgodzą się ze mną młode mamy i studenci, zarywający noce w czasie sesji :)

A skoro jesteśmy przy studentach... W książce Na zdrowie! dr Jana Pokrywki i Filipa Żurakowskiego (kopalnia zdrowych praktyk do wprowadzenia i... zdrowego rozsądku!) znalazłam ciekawą informację.

Najbardziej wartościowe są dla nas te godziny snu, które przesypiamy przed trzecią rano - wtedy nasz organizm regeneruje się najlepiej, a my rano wstajemy rześcy i wypoczęci. Jak to się ma do studentów?

Ręka do góry, komu zdarzyło się do trzeciej siedzieć nad książkami (albo imprezować), a potem wstać o 11? Jak się potem czuliście? Z autopsji wiem, że średnio.

Optymalnie byłoby robić tak, jak mnisi w niektórych dawnych klasztorach: cisza nocna o 19, pobudka o wschodzie słońca, czyli latem nawet o 4. Dla większości osób jest to jednak niewykonalne, dlatego dobrze pozostać przy schemacie: kładziemy się 22, wstajemy o szóstej - wtedy mamy aż 5 godzin tego najbardziej wartościowego snu.

Od jakiegoś czasu dokładnie tak robię i coraz bardziej mi się to podoba.

We wspomnianej już książce znalazłam też kilka rad, jak zapewnić sobie głęboki i zdrowy sen.

Po pierwsze: zmęcz się! Praca fizyczna lub godzinka dowolnego sportu - to działa!

Po drugie: kolacja 2-3 godziny - oczywiste.

Po trzecie: czas po kolacji przeznacz na relaks i wyciszenie organizmu.

Tu mały wtręt. Większość mam dba o to, by przed snem uspokoić i wyciszyć swoje dziecko, przygotować do spania. Warto ten zwyczaj przenieść również na siebie. Ja przed snem przeważnie czytam, albo przytulam się do męża i oglądam film. Myśli przestają galopować, w głowie nastaje spokój, sen przychodzi sam.

Po czwarte: śpij w temperaturze 17-19 stopni

Po piąte: codziennie wietrz pokój przed snem, w lecie śpij przy otwartym oknie

Od siebie polecam melisę, ciepły prysznic i jogę.

PS Którym typem "spacza" jesteś? Ja nawet nie wiem... bo nie widzę się, gdy śpię :)